به نقل از نشریه : سینما تئاتر

سال سیزدهم دیماه 1387

صفحه 36

همین امروز این نشریه را تهیه کنید!

نام الویس پریسلی برای دومین بار طی دو سال پیاپی به عنوان پولسازترین هنرمند درگذشته در صدر فهرست مجله فوربس قرار گرفت.الویس که در ماه اوت سال 1977 درگذشت سال گذشته درامدی برابر 52 میلیون دلار داشته است یکی از دلایل این محبوبیت و موفقیت غیر معمول نقشی است که الویس پریسلی به عنوان یک پیشکسوت در صحنه موسیقی راک اند رول داشته است.ترانه ای به نام "ماما همه چیز خوب است" آهنگی که الویس پریسلی در یکی از استریوهای شهر ممفیس در ایلت تنسی در روز 5 جولای 1954 ضبط کرد یک نقطه عطف و مهمترین واقعه تاریخ موسیقی راک اند رول به شمار میرود ا. این ترانه برای نخستین بار توسط یک خواننده آفریقایی تبار آمریکایی به نام آرتور بیگ بوی کروتار اجرا و ظبط شده بود.الویس پریسلی این ترانه که به شیوه ریتم و بلوز اجرا شده بود را با اضافه کردن شیوه خوانندگی گاسپل با موسیقی کلیسایی سیاهان و کمی موسیقی محلی یا کانتری به صورتی در آورد که برای همیشه چهره موسیقی جهان را عوض کرد. بسیاری از موسیقیدانهای سیاه پوست ار الویس برای برداشتن موسیقی یک مرد آفریقایی تبار آمریکایی و جا زدن آن به نام خود انتقاد میکنند. اما این دیدگاه موجب مخالفت بسیاری دیگر از آهنگسازان سیاهپوستی است که در دهه 1950 به کار در این رشته اشتغال داشته اند.در آن دوران ایالتهای جنوبی آمریکا و حتی برخی نواحی دیگر به شدت تحت تاثیر تبعیضات نژادی بودند و بنابه گفته این موسیقیدانهای سیاهپوست الویس توانست این دیوار های جدایی را بشکند و راهگشایی باشد برای اشاعه و پیشبر موسیقی آنها.الویس خود از یک خانواده فقیر بر خواسته بود و سیزده سال اول زندگیش در یک خانه محقر در تپولوی میسیسیپی در حول و حوش یک محله سیاهپوست نشین گذشته بود.جیم براودر راهنمای توریست ساکن ممفیس میگوید: الویس جوان با همسایه های خود روابط نزدیک و دوستانه ای داشت .برای الویس رنگ پوست اهمیتی نداشت.او همه را از یک چشم نگاه میکرد و بین افراد تبعیضی قائل نبود.الویس کار موسیقی خود را از طریق رفتن به این محله های سیاهپوست نشین و گوش دادن به خوانندگان گاسپل در آنجا آغاز کرد. او یواشکی داخل کلیسای سیاهان میرفت و در آنجا با اشتیاق به خواندن آنها گوش میداد.الویس ریتم این همخوانیها را بسیار دوست میداشت.تد اونبی استاد رشته فرهنگ جنوب آمریکا در دانشگاه میسیسیپی یکی دیگر از دلایل محبوبیت پایان ناپذیر الویس پریسلی را حس و علاقه ای میداند که مردم به حفظ ارتباط با انرژی جوانی در درون خود دارند.او میگوید: برای بخش عمده ای از مردم الویس یاد آور آن رابطه ای است که آنها از طریق موسیقی هیجان انگیز با شور و شوق جوانی و بیخیالی که در درونشان وجود داشته پیدا میکنند.آنها با این موسیقی به اعماق احساسیترین دوران زندگی خود باز میگردند.اونبی معتقد است پایان تراژیک زندگی الویس این پادشاه راک اند رول نیز عامل دیگری است که به صورتی سمبلیک نماد از دست رفتن یک رویا به شمار می آید.زندگی ایده آلی که در نهایت با چاقی بیش از اندازه به زندگی الویس در 42 سالگی خاتمه داد و برای هواداران بیشمار او چیزی بیشتر از چند صفحه و فیلم باقی نگذاشت.با وجود دیگرانی که کوشیدند جای خالی الویس را پر کنند و بسیاری که ادای او را در می آورند و یا به شکل او ظاهر میشوند، الویس هنوز جایگاهی یگانه دارد و نسل تازه ای از هواداران جوان موسیقی راک اند رول امروز از طرفداران بلاشرط او محسوب میشوند.